Category: podcast

เป้าหมาย และคำมั่นสัญญา

จากจุดที่ครอบครัวมีธุรกิจ สู่วันล้มของธุรกิจจากพิษเศรษฐกิจ จากวัยเด็กที่เป็นเด็กเรียนเก่ง ต้องดิ้นรนหาทางออกให้กับชีวิต โดยการใช้ชีวิตบวกกับแนวคิดที่โตเกินวัย สิ่งที่ได้เรียนรู้อย่างแรกคือการตั้งเป้าหมาย และให้คำสัญญาที่ว่า “ก่อน 30 จะมีให้ได้เท่าพ่อ” เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ เด็กใฝ่ดี ใฝ่รู้ ก้าวเข้าสู่วงการธุรกิจ ไม่ใช่แค่ทำงานเท่านั้น แต่ความฝัน และคำมั่นสัญญากับตัวเองนั้นเปรียบเสมือน บันไดที่เด็กคนนึงวาดฝัน อยากจะไป และต้องไปให้ถึงให้ได้

เมื่อใดที่เราให้คำมั่นสัญญากับตัวเอง เป็นเพราะเราเชื่อว่าสามารถที่จะทำมันได้ เป็นการสร้างแรงจูงใจสำหรับคนทุกคนที่อาจจะกำลังทำงาน และกำลังจะเริ่ม หรือเริ่มทำธุรกิจอยู่ “สักวันนึงเราจะต้องไปถึงจุดนั้น สัญญาไว้ตรงนี้ได้เลย”

—————————–

ตั้งใจศึกษาและหาความรู้เสมอ

ก่อนที่จะเริ่มทำธุรกิจต้องดูแลตัวเองให้ได้เสียก่อน จากคนที่เก่งคณิตศาสตร์อยู่แล้ว สอบได้ที่ 1 เป็นหน้าตาของโรงเรียนก็เอาความรู้ความสามารถในจุดนี้ มาสร้างรายได้จากการสอนเป็นติวเตอร์ สามารถดูแลตัวเอง และคนในครอบครัวได้ในระดับนึง และวิชาคณิตศาสตร์นั้นก็ช่วยให้กระบวนการคิดเป็นเหตุเป็นผล มี logic มากขึ้นไปอีก

การหมั่นศึกษาหาความรู้เพิ่มเติม แทบจะเป็นคำที่ทุกคนได้ยินบ่อยๆอยู่แล้ว สำหรับคนที่ทำงานอยู่ และมีเป้าหมายอยากจะทำธุรกิจสักอย่าง แน่นอนการหาความรู้ในสิ่งที่เราสนใจ จะช่วยให้เราขยับใกล้เป้าหมายขึ้นไปอีก รวมทั้งสิ่งที่ศึกษาเหล่านั้น ในอนาคตยังเป็นอีกส่วนหนึ่งที่สามารถนำไปปรับใช้กับธุรกิจได้แน่นอน หมั่นศึกษาเยอะๆ ยิ่งศึกษาจะยิ่งรู้ว่าจริงๆแล้วเราอาจจะไม่รู้อะไรเลย

—————————–

ทำงานให้เสมือนเราเป็นเจ้าของ

แนวคิดนี้เกิดจาก Passion และความมุ่งมั่นของความเป็นมนุษย์ เมื่อได้เข้าไปทำงานแล้ว พยายามเรียนรู้ให้ได้มากที่สุด ทำงานหามรุ่งหามค่ำเพื่อเข้าใจในงาน และสะสมความรู้ให้ได้เยอะกว่าคนอื่น สิ่งนี้เชื่อว่าก็เป็นอีกสิ่งที่คนทำงานมักจะได้ยินบ่อยๆ บางคนอาจจะมีความเชื่อเรื่อง Work life balance แต่สำหรับคนที่มีเป้าหมายอยากจะทำธุรกิจ เชื่อว่าเมื่อคนเป็นเจ้าของกิจการแล้ว การนอนน้อยแทบจะเป็นเรื่องปกติ บางครั้งแทบจะหลับไม่ลง เพราะสุดท้ายแล้ว ”ธุรกิจ คือ ชีวิตของเราที่เราสร้างมันเอง“

—————————–

Connection

การที่เราจะหาวัตถุดิบ หรือวัสดุดีๆได้ ให้ไปขอใครเขาเฉยๆคงเป็นเรื่องยาก แต่ถ้าเรามีกลุ่มคนที่เคยร่วมงานกันมาก่อน การจะนำวัตถุดิบ หรือวัสดุดีๆมาก็ไม่ยากซะทีเดียว

การทำธุรกิจ แน่นอนเราไม่สามารถทำมันขึ้นมาได้ด้วยตัวคนเดียว หากเรามีคนที่รู้จัก สนิทใจที่จะพูดคุย และสามารถทำธุรกิจร่วมกันได้ ย่อมเป็นเรื่องที่ดี การคิดถึงประโยชน์ของทุกฝ่ายย่อมทำให้ตัวธุรกิจสามารถไปต่อได้ เพราะฉะนั้นอย่ามัวแต่ทำงาน พยายามออกไปใช้ชีวิต หาเพื่อนสนิท เพื่อนร่วมงาน เพื่อนร่วมธุรกิจ เพราะไม่แน่ในอนาคต เราอาจจะต้องการใครสักคนที่จะคอยช่วยเหลือ หรือเป็นเราที่เข้าไปช่วยเหลือก็เป็นได้

—————————–

ความไว้ใจหมดลงได้เพราะความเชื่อใจ

ต่อจากข้อเมื่อกี้ในแง่ของการทำธุรกิจ ต่อให้ญาติสนิท เพื่อนสมัยเรียน หรือคนรู้จัก หากทำธุรกิจร่วมกันหรือมีเรื่องใดให้ช่วยเหลือกันแล้ว สิ่งที่ต้องรักษาไว้คือความเชื่อใจ อย่าทำให้อีกฝ่ายหมดความไว้ใจ เพราะสุดท้ายแล้วต่อให้ธุรกิจใหญ่แค่ไหนก็ไปไม่รอด

—————————–

หาช่องว่างตลาดให้เจอ

ความเชื่ออย่างนึง ที่อยากให้ทุกคนทดลองดู คือ “ในทุกตลาดที่เราลงไปเล่น มันมักจะมีช่องว่างที่ซ่อนอยู่ให้เราเสมอ”

หมายความว่าต่อให้ธุรกิจที่เราจะสร้างนั้นมีคู่แข่ง หรือผู้ท้าชิงเยอะแค่ไหนก็ตาม สุดท้ายแล้วมันจะมีลู่ทางให้เราได้วิ่งเสมอ พยายามหาให้เจอ โดยอาศัยการศึกษาหาความรู้ การค้นคว้าเพิ่มเติม รวมทั้งพยายามศึกษาคู่แข่งในตลาดเดียวกัน และลงมือทำในสิ่งที่แตกต่าง

การทำธุรกิจ ไม่ใช่แค่ทำเพื่อให้ได้กำไร ให้ธุรกิจไปต่อได้ แต่ต้องเรียนรู้ไปพร้อมๆกับทุกการเติบโต เราทำอย่างไร คู่แข่งทำอย่างไร เรียนรู้จากประสบการณ์ไม่ใช่แค่ประสบการณ์ของเรา ประสบการณ์ของคนอื่นก็สามารถนำมาปรับใช้ เพื่อให้เราก้าวไปยังจุดที่ดีกว่า แตกต่างกว่า เพื่อไปให้ได้ไกลกว่า

—————————–

ให้โอกาสคน ใช้คนให้ถูกกับงาน

การทำธุรกิจ ไม่ใช่แค่เก่งงานอย่างเดียว ต้องเก่งคนด้วย ถึงจะไปกันรอด ทักษะที่สำคัญที่สุดอย่างหนึ่งของคนทำธุรกิจ คือ เรื่องของการรู้จักให้โอกาสคน และการใช้คนให้ถูกกับงาน ต้องมองให้เห็นว่าสิ่งที่คนที่ทำงานกับเรา โดดเด่นในเรื่องอะไร และทำอย่างไรให้บุคคลนั้นสามารถแสดงศักยภาพออกมาได้เต็มที่ เพราะ

“เราสร้างธุรกิจได้แต่เราขับเคลื่อนธุรกิจนั้นด้วยตัวคนเดียวไม่ได้”

หาเพื่อนร่วมทีมที่ไว้ใจได้ หางานให้ตรงกับทักษะที่คนในทีมมี และเมื่อพร้อมก็ลงสนามไปลุยด้วยกัน

เริ่มต้นจากคำถามที่ว่า คุณ ชรัส มองว่าอะไรที่ทำให้อยู่วงการเพลงได้นาน

คำตอบของ คุณ ชรัส คือ เนื้อเพลงที่ร้องและทำนอง รวมถึงภาษาที่ใช้ในแต่ละเพลง ไม่ว่าจะเป็นรูปประโยค หรือคำบางคำ มีที่มาจากประสบการณ์ของตนเอง ทุกคนที่ยังฟังเพลงเหล่านี้อยู่ ต้องเคยผ่านประสบการณืเหล่านี้กันมาทุกคน ทุกคนเคยมีความรัก ทุกคนเคยมีความทุกข์ และทุกคนเคยมีความสุข เพลงทุกเพลงมีชีวิตอยู่ในตัวมันเอง และตอนนี้รู้สึกว่ายังมีความสุขที่ หลายคนพูดถึง หลายคนยังชื่นชมกับบทเพลงเหล่านี้อยู่

———————————————

ผลงานใหม่ในวัย 73

นอกเหนือจากผลงานเพลงในอดีตแล้ว ณ ตอนนี้ คุณ ชรัส เองก็มีผลงานเพลงที่พึ่งปล่อยออกมาได้ไม่นาน ทั้ง

– รักเธอมากกว่าจักรวาล และ ไม่แก่เกินไปที่จะรัก

ซึ่งทั้ง 2 บทเพลงที่กล่าวถึง เป็นบทเพลงรักทั้งคู่ เพราะมีความเชื่อว่า ไม่มีใครไม่รู้จักความรัก และแนวเพลงรักเป็นเพลงอมตะ เกิดขึ้นกับทุกคนไม่ว่าจะ รักพ่อแม่ / รักเพื่อน / รักแฟน / รักครอบครัว หรืออื่นๆ พัฒนาไปตามช่วงวัย และทาง คุณ ชรัส ได้กล่าวว่าทั้ง 2 บทเพลงนี้ใช้เวลาในการแต่งเพลงนานมาก กว่าจะจบออกมาได้ มองว่าที่ไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะว่า แต่เดิมเราแค่มีประสบการณ์ เราเอามาแต่งได้ แต่ถ้าให้แต่งเพลงรักในยุคสมัยนี้ สำหรับคน 70 กว่า แล้ว จะให้ไปร้องเพลงรักๆใคร่ๆก็คงไม่ใช่ แต่ละช่วงวัยเรามีความรักที่แตกต่างกัน ต่างช่วงวัย ต่างมุมมอง จากประสบการณ์ที่ตนเองเคยพบเจอ

ดังนั้นเมื่อเราติดว่าจะให้ออกมาเป็นแบบไหน ก็ต้องปรึกษากับหลายๆคน เลยทำให้บทเพลงออกมาได้แบบสมบูรณ์ ชี้ให้เห็นว่า บทเพลงที่แต่งออกมาในตอนนี้ เกิดจากความร่วมมือหลายๆคน โดยได้รับข้อมูลจากหลายๆฝ่าย ช่วยเหลือให้มันเกิดขึ้น

———————————————

ไม่ว่าอายุเท่าไหร่ ก็ยังไม่หยุดสร้างงานเพลง

คุณชรัส ยังได้บอกอีกว่า ตอนนี้อยากจะทำกิจกรรมไปเรื่อยๆ ไม่ได้คิดเรื่องชื่อเสียงหรืออะไรก็ตาม ขอแค่ไม่ให้รู้สึกว่างๆ เพราะเรายังมีพลังงาน ยังอยากจะสร้างผลงานออกมา เพราะถ้าไม่ทำตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าอีกกี่ปีเราจะจากโลกนี้ไป อย่างน้อยขอแค่เราได้เดินไปข้างหน้าอีก 4 – 5 ก้าวก็ยังดี

ไม่ได้ทำเพื่อชื่อเสียง แต่เพื่อให้ชื่อเรายังคงอยู่

ตามสมัย แต่ไม่ตามเส้นทางใคร

ในช่วงกลางบทสัมภาษณ์นี้ คุณ ชรัส ได้กล่าวถึง ยุคสมัยปัจจุบันที่เปลี่ยนแปลงไปจากเมื่อครั้งอดีต ตอนนี้ โลกเปลี่ยนไป ตัวเราเอง

“ต้องตามโลก แต่ไม่ต้องตามใคร”

หมายความว่า ต้องเรียนรู้เรื่อยๆ แต่ไม่จำเป็นต้องเดินตามเส้นทางใคร ขอแค่เดินตามเส้นทางที่เราอยากเดิน แม้มันจะเป็นเส้นทางแคบๆเล็กๆ แต่เราก็ได้เส้นทางที่เราอยากเดิน รวมถึงในยุคนี้ ถ้าเราไม่รู้จักดูให้เยอะ ฟังให้เยอะ ก็เป็นไปได้ที่เราจะตามคนอื่นไม่ทัน ต้องรู้จัก

“เปิดกว้าง และอย่าอยู่ในโลกของตัวเองมากเกินไป”

ถ้าเราไม่รู้อะไรก็ต้องถามเยอะๆ และต้องรับฟังความคิดเห็นของคนอื่นเสมอ อย่ามี Ego เยอะ โดยเฉพาะคนรุ่นเก่า

———————————————

การดูแลสุขภาพกายในวัย 70

หลายคนอาจไม่รู้ว่า คุณ ชรัส นั้นตอนที่เป็นนักร้อง ตัวเขาเองก็ร้องเพลงด้วยทำงานประจำไปด้วย ในสาย การเงิน ธนาคาร มีหลายอย่างที่ตัวเขาเอง เรียนรู้จากคนรอบข้าง ทั้งในเรื่องของการดูแลตัวเอง ให้ห่างไกลจากโรคภัย ไข้เจ็บ เมื่อตอนทำงาน เริ่มสังเกตเห็นเพื่อนร่วมงาน หรือเพื่อนๆรุ่นเดียวกัน เริ่มมีโรคเข้ามา ก็เริ่มเตรียมพร้อมดูแลร่างกายของตนเอง ก่อนที่จะเข้าอายุ 60 เริ่มเข้าฟิตเนส ออกกำลังกาย พอเกษียณ ก็เริ่มดูแลตัวเองจริงจัง จนตอนนี้ยังไม่เคยกินยาประจำ มีแค่วิตามินอาหารเสริมเท่านั้น และที่สำคัญเลยสำหรับทุกคนต้องมีวินัยในการดูแลตัวเอง การดูแลตัวเองนั้นยากมาก ต้องอาศัยทั้ง ศาสตร์ และ ศิลป์ แต่ถ้าทำได้สุขภาพจะแข็งแรงแน่นอน เพราะอย่างน้อย ก่อนที่จะจากโลกนี้ไป ขอแค่ทำยังไงก็ได้ให้มันดูดีหน่อย

———————————————

การดูแลจิตใจ

คุณ ชรัส เป็นผู้ที่เชื่อว่า การปฏิบัติธรรม ช่วยดูแลจิตใจ และท่านทำอยู่เป็นประจำ โดยการเข้าสถานปฏิบัติธรรม เพราะแต่เด็กเลยเป็นคนที่อยากรู้ พออยากรู้ ก็ต้องลองทำ เพื่อให้เห็นผลลัพธ์ โดยท่านให้แนวคิดว่าที่สำคัญของการฝึกจิต เอาไว้ว่า การฝึกจิต คือการดูใจตัวเอง ให้รู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ การฝึกจิตนั้นทำให้เรานิ่งขึ้น ไม่หวั่นไหวกับอะไรก็ตามที่เข้ามา การที่เราพยายามฝึกปกฺบัติธรรมนั้นเพื่อเข้าสู่ธรรมะ เพราะทำให้เราคุมสติได้อยู่เสมอ ลองดูรอบๆตัว ส่วนใหญ่คนที่ทำอะไรผิดพลาด ล้วนเกิดมาจากความไม่มีสติ ยิ่งพออายุมากขึ้น เรายิ่งต้องการธรรมะ เพราะคนที่อายุมากขึ้น จะเริ่มมี Ego ในตัวเอง ตามที่เขาบอก “ยิ่งแก่ ยิ่งเยอะ” เราต้องพยายามทำตัวเองให้ดีที่สุด อย่าเป็นภาระใคร พออายุมากขึ้น ให้เรามองว่าอะไรก็ตามที่เราช่วยตัวเองได้ ดีที่สุด รวมทั้งจิตใจด้วย ถ้าจิตใจของเราสงบได้ เราจะเข้าใจทุกอย่าง และพอถึงช่วงสุดท้ายของชีวิต เราก็จะสามารถเตรียมพร้อมทั้งจิตใจ และร่างกายได้ง่าย

———————————————

เรื่องความสัมพันธ์กับเพื่อน ดึกดำบรรพ์

ในเรื่องความสัมพันธ์ของเพื่อน อันนี้ คุณ ชรัสก็บอกว่า สำคัญไม่แพ้กัน จะคบกับใครสักคน ต้องคบกันโดยไม่หวังผล ไม่เอารัดเอาเปรียบกัน ทำทุกอย่างด้วยความรัก เป็นเพื่อนกันจริงๆ พอเติบโตมาจนอายุเข้าเลข 7 แบบนี้แล้ว การมีเพื่อน ที่ได้พยายามหากิจกรรมทำด้วยกัน มันทำให้เรา มีความสุขที่ได้รวมตัวกัน เหมือนกลุ่มเพื่อนที่ร่วมกันนั่งกินเหล้าด้วยกัน เพราะถ้าปล่อยให้อยู่เฉยๆ ปล่อยเวลาให้ผ่านไป มันก็ไม่ใช่แล้วอายุขนาดนี้ ต้องหากิจกรรมอะไรทำ คิดเอาไว้เสมอ

“ชีวิตมันก็แค่นี้แหละ”

ข้อคิดของคนมีชีวิตยืนยาว ไม่กี่ปีก็จากไปแล้ว 🚶🏼‍➡️🚶🏼‍➡️

พอเดินทางมาถึงจุดนี้แล้ว สิ่งที่คิดไว้เมื่อครั้งอดีต มันเอามาใช้ไม่ได้กับตอนนี้แล้ว ตอนนี้คิดได้แค่ว่า

“ไม่โลภ ไม่ละโมด ไม่เห็นแก่ได้ = ใจเป็นสุข”

ขอแค่หาความสุขในชีวิตประจำวันก็ดีแล้ว แค่มีชีวิตที่มีคุณภาพก็เพียงพอแล้ว เพราะสุดท้ายแล้วชีวิตนี้จะสอนให้เรา “พึ่งตนเอง”

นิยามคำว่า “โปรดิวเซอร์”

ทางพี่วรรณ ให้นิยามเอาไว้อย่างนี้ว่า เป็น “ผู้สร้าง / ผู้ริเริ่ม / ผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จ”

หน้าที่หลักๆ ของการเป็น โปรดิวเซอร์ คือ การหางาน หาผู้กำกับ หานักแสดง เราเปรียบเสมือน คนที่ริเริ่มโปรเจ็คอะไรสักอย่าง มีไอเดีย เอาไอเดียไปขาย หาทีม เพื่อทำให้ไอเดียนั้นเกิดขึ้น ออกมาเป็นภาพยนตร์ให้คนดูได้ชมกัน

นอกเหนือจากนั้น จะต้องเป็นคนที่คิดเยอะมากๆ เพราะการที่จะทำภาพยนตร์สักเรื่อง สิ่งที่โปรดิวเซอร์จะคิดถึง คือ การจะทำอย่างไรให้คนดูรู้สึกคุ้ม และพร้อมจะจ่ายเงินเข้าไปดูภาพยนตร์เรื่องนั้นๆ ในโรง

————————————————————-

ผู้สร้าง ผู้ริเริ่ม

ตลอดชีวิตการเป็นโปรดิวเซอร์นั้นไม่ง่าย เพราะการที่จะทำให้องค์ประกอบทุกอย่างออกมาให้เกิดความคุ้มค่า เริ่มต้นจากการดูที่ต้องนั่งอ่านสคริป อ่านไปเรื่อยๆ และคอมเม้น ไอเดียของผู้กำกับ ปรับแก้ไขร่วมกับทีม

และยังต้องเป็นตัวกลางในการที่จะนำเสนอให้สตูดิโอเห็น และทำให้เขาสนใจที่จะลงทุน กับไอเดียของคุณ

พี่วรรณ บอกว่า มีหลายครั้งเลยที่เรามีไอเดีย บางไอเดียอยากทำ แต่ยังไม่มีคนที่ดูแล้วจะทำได้ ก็ต้องพับเก็บไอเดียนั้นไว้ก่อน

บางไอเดีย เกิดจาก ประสบการณ์ที่พบเจอ หรือความรู้สึกร่วมที่ก่อเกิดขึ้น

ยกตัวอย่างเช่น ภาพยนตร์เรื่อง ลัดดาแลนด์ ในตอนแรก ตัวหนังจะเป็นการแก้อาถรรพ์ ไล่ผี แต่ก็มองว่าถ้าทำแบบนี้ คนดูน่าจะเบื่อ เพราช่วงนั้นในตลาดเรามีหนังประเภทนี้เยอะแล้ว เราต้องหาจุดร่วมใหม่ เลยได้ไอเดียจากการที่ผู้กำกับไปอ่านเจอบทความหนึ่ง พบว่า ถ้าผู้ชายอายุ 40 ไม่มีบ้าน ก็จะไม่มีบ้านแล้ว

หมายความว่าการสร้างบ้านของคนๆหนึ่ง มันแทบจะเป็นการลงทุนทั้งชีวิต บวกกับภาวะเศรษฐกิจ เรื่องที่ต้องย้ายบ้านออกจากหมู่บ้านที่แม้จะมีคดีเกิดขึ้นนี้ไป จึงแทบจะเกิดขึ้นไม่ได้เลย อันนี้จึงเป็นโจทย์สำคัญของตัวละครในเรื่องนี้ และเป็นการเล่าเรื่องในฉบับที่เราได้เห็นกันในโรง

————————————————————–

ในการสร้างภาพยนตร์ออกมาสักหนึ่งเรื่อง ระยะเวลาก่อนที่จะเริ่มลงมือสร้าง บางครั้งก็นานไม่แพ้กัน บางทีแก้ไขบทกันก็อาจจะเป็นปี ต้องมีความอดทน และหาจุดร่วมของไอเดียเพื่อหาเส้นทางของหนัง

————————————————————–

ไอเดีย จุดร่วม และความรู้สึกใหม่

จากที่เล่ามาจะเห็นได้ว่า การทำภาพยนตร์ ไม่ใช่แค่การคิดบท ขึ้นมา หาทีม หานักแสดง ตัดต่อ แล้วออกฉาย มันมีรายละเอียดมากกว่านั้นมา และทุกอย่างนั้นล้วนเกิดจากความเข้าใจ มองภาพใหญ่ให้เห็นปลายทางของสิ่งที่เราจะนำเสนอ

หากแต่เมื่อถึงเวลาลงมือทำ ให้พรรณาและทำไปทีละขั้นตอน

กลับมายกตัวอย่าง จุดสำคัญของ ภาพยนตร์เรื่อง ลัดดาแลนด์ สุดท้ายแล้ว สิ่งที่อยากจะสื่อจากประเด็นสำคัญในเรื่องนี้คือ ความรู้สึกที่มองว่า “บ้านคือ Home ไม่ใช่ House”

ในจุดนี้ ทำให้ความรู้สึกไปตรงใจกับใครหลายคนที่อาจจะเคยผ่านประสบการณ์เหล่านี้มาบ้างไม่มากก็น้อย

นี้เป็นตัวอย่างที่บอก คือ ให้เรามองที่ปลายทางว่าอยากให้คนดูเห็นอะไร เรื่องระหว่างทางมันจะมาเอง

และส่วนสำคัญของการทำภาพยนตร์ เราต้องสร้างความรู้สึกใหม่ ให้คิดเสมอว่าความรู้สึกใหม่ที่เกิดขึ้นในภาพยนตร์แต่ละเรื่องที่เราสร้างนั้นเป็นสิ่งสำคัญ ที่เราอยากจะมอบให้คนดู

————————————————————–

ไม่จำเป็นต้องเหมือนกัน

พี่วรรณ บอกเอาไว้ว่ากว่าที่ตนเองจะได้ทำทำหน้าที่ในจุดนี้ มันก็ผ่านมาหลายเรื่องราวมาก มุมมองที่อยากแชร์เลย คือ มองว่า อาชีพ กับ ทักษะ ไม่เหมือนกัน

บางทีคนเรา เรียนมาเหมือนกัน แต่อาจจะเก่งกันคนละแบบ บางคนเก่งเรื่องการเขียนบท บางคนเก่งเรื่องมุมกล้อง บางคนเด่นด้วยทักษาะด้านการตัดต่อ

มะนไม่สำคัญว่าคนแต่ละคน เรียนมาแล้วตั้งเป้าหมายว่าจะต้องเป็นผู้กำกับ อย่างที่ใฝ่ฝันอย่างเดียว มันเป็นไปได้ที่เราจะเป็นผู้เขียนบทที่เก่งที่สุดในโลก เป็นไปได้ที่จะเป็นนักตัดต่อที่เก่งที่สุดในโลก = specialist

หากอยากเป็นผู้กับกับ ความขยันและการฝึกฝนนั้นเป็นส่วนประกอบที่สำคัญ เพราะผู้กำกับ จะต้องรู้ทุกทักษะ = Generalist

ไม่มีใครด้อยกว่าใคร เพราะทุกอาชีพล้วนมีคุณค่าในตนเอง

————————————————————–

โปรดิวเซอร์เองก็มองภาพนี้ เช่นเดียวกัน

มาถึงตรงนี้พี่วรรณก็ยกตัวอย่างให้เห็น มุมมองของการสร้างหนัง การแชร์ไอเดีย และการวิจารณ์บทภาพยนตร์ มันช่วยให้การปรับแก้ ลื่นไหล และสุดท้ายแล้วมันส่งผลดีออกมาต่อสิ่งที่เราคาดหวัง

ยกตัวอย่างเช่น หนังเรื่อง หลานม่า ในตอนแรกที่ออกมาเลย ก่อนที่จะปรับแก้ไข ไอเดียเราอยากจะเล่าเรื่องความเป็นอยู่ของครอบครัวคนไทยเชื้อสายจีน แต่พอทำออกมาแล้วรู้สึกว่ามันเป็นหนังที่ดูเป็นหนังจนเกินไป

ทีนี้เราก็มามองกันใหม่ คอมเม้น และช่วยกันปรับแก้ โดยใช้ความรู้สึกว่า “ทำหนังให้ความรู้สึกมันเรียบง่ายที่สุด แต่ส่งผลกระทบถึงคนดูมากที่สุด” ให้เหมือนล่องเรือ แล้วเจอยอดภูเขาน้ำแข็ง

ทีนี้ทุกคนก็มานั่งคุยกัน แล้วดูว่าประสบการณ์ ของแต่ละครอบครัวที่เคยเจอมีอะไรบ้าง อะไรเหมือนกันจดไว้ แล้วหยิบจับมาใช้ในภาพยนตร์ พอถึงจุดนี้ก็บอกได้ว่า ทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แม้จะเป็นเรื่อง เล็กๆน้อยๆ ที่เกิดขึ้นในภาพยนตร์ แต่ถ้าคนดูใครก็ตามที่เคยผ่านประสบการณ์นี้ สุดท้ายแล้วมันจะ impact ต่อคนๆนั้น

————————————————————–

ผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จ

ในตอนท้าย พี่วรรณได้บอกว่า การที่จะเป็นโปรดิวเซอร์นั้น จะต้องคิดให้เยอะๆ และพยายามตั้งคำถาม โดยเฉพาะคำถามที่ดีๆ เพราะการตั้งคำถามดี คำตอบที่ได้ก็จะดีเอง

เสริมเรื่องของการเติบโตในอาชีพ โปรดิวเซอร์ เส้นทางชีวิตของพี่วรรณ มันไม่เป็นอย่างที่คิด

ทางพี่วรรณเริ่มต้นอาชีพ หลังจากเรียนจบ เริ่มจากการไปสมัครงาน ทำหน้าที่เป็นผู้ทำเนื้อหาบันเทิงใน Web site มาก่อนทำอยู่ได้สักพัก แล้วค่อยเริ่มเขียนนักวิจารณ์หนัง

พอเราได้ทำไปเรื่อยๆ ก็เริ่มมีคนเห็น ได้ไปเขียนบทวิจารณ์ ในหนังสือ นิตยสารต่างๆ พอเริ่มเป็นที่รู้จักในแวดวง ก็เริ่มได้เข้าวงการภาพยนตร์ที่ตรงเองใฝ่ฝัน

ในจุดนี้พี่วรรณ ต้องการจะบอกว่า ให้เราทุกคน เรียนรู้และฝึกฝนอยู่เป็นประจำ แล้วหาทางแสดงศักยภาพออกมา เมื่อเราเตรียมพร้อม โอกาสจะมาเอง

และที่สำคัญ ให้เราพยายามเรียนรู้ผ่านการทำงานจริง

โดยเฉพาะอาชีพคนทำหนัง ให้คิดเสมอว่า “คนดูเป็นครูของเรา” ถ้าอยากเอาชนะใจคนอื่น อย่ามองแค่ว่าตนเองอยากทำอะไร “บางครั้งถูกใจเรา อาจจะไม่ถูกเขา” ลองลงมือทำ เพื่อให้รู้ว่าเราชอบจริงๆหรือไม่

เรียนรู้ “How” ไปพร้อมกับการเรียนรู้ “What”

ค้นหา / ลงมือทำ / ฝึกฝน

เปลี่ยนโชคร้าย เป็นโชคดี

ในต้นคลิปเราเริ่มต้น ด้วยการที่พี่โจ้ ธนา บอกว่า “โชคดีเป็นสิ่งปลูกได้”

จากงานวิจัย ของฝรั่งได้บอกว่า คนที่คิดว่าตัวเองเป็นคนโชคดี โดยเฉลี่ยแล้วจะเป็นคนที่มีอะไรคล้ายๆกันใน 4 ข้อนี้ ได้แก่

เป็นคนที่เป็นมิตร เปิดกว้าง และพร้อมวิ่งเข้าหาโอกาสใหม่ๆอยู่เสมอ

เป็นคนที่ฟังเสียงภายในจิตใจของตนเอง อยากทำอะไร อยากเป็นอะไร หาทางที่จะไปยังจุดๆนั้น

เป็นคนที่มองโลกในแง่ดี

เป็นคนที่อดทน อึด ล้มแล้วลุกไม่ท้อ มองเห็นโอกาสในวิกฤตต่างๆที่เข้ามา

และนอกจากเรื่องของความรอโอกาสแล้ว การเตรียมความพร้อมก็เป็นส่วนสำคัญในการสร้างความโชคดี

ดั้งสมการที่พี่โจ้ ได้บอกมาตลอด คือ

โชค = (โอกาส + เตรียมความพร้อม)

ทางเฮียวิทย์ ได้เสริมเพิ่มเติมว่า จริงๆแล้ว เราทุกคนควรเตรียมความพร้อมไว้เสมอ และเชื่อว่าในแต่ละคนจะมีช่วงเวลา Prime ของใครของมัน

เมื่อถึงจุดนั้นแล้ว โชคจะดีแค่ไหน ขึ้นอยู่กับการถนอมหรือการรักษาโชคของเราเอาไว้ด้วย ดังนั้นพอถึงจุดนี้ เฮียวิทย์จึงให้มุมมองว่า โชคดีของแต่ละคน เมื่อได้มันแล้วจะต้องรักษามันไว้ให้ได้ด้วย

โชคดี = [(โอกาส + เตรียมความพร้อม)*รักษาโชค]

————————————

โอกาส คือการเดินทะลุประตูที่ปิดอยู่ (โชคดีที่ไม่มีโชค)

เชื่อเถอะว่า คนที่มี Growth mindset จะช่วย ทำให้การปลูกโชค เติบโตได้เร็วขึ้น

ถัดมาทั้ง 2 ท่านได้แชร์ประสบการณ์ และมุมมองกับการหาโอกาสเพิ่มเติมว่า นอกจากการที่จะนั่งรอโอกาสเพียงอย่างเดียวเพื่อการปลูกโชคขึ้นมา ถ้ามองกลับ. . . แล้วถ้าเราสร้างโอกาสขึ้นมาเลยน่าจะดีกว่าหรือไม่ (ปลูกโอกาส)

โอกาสสร้างได้ ถ้าหาไม่เจอก็ต้องลองสร้างมันขึ้นมา ทุกอย่างไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ นอกเหนือจากการสร้างโอกาสแล้ว สิ่งที่สำคัญไม่แพ้กันคือการหา กัลยาณมิตร

แม้จะมีความรู้ความสามารถเท่ากัน จบออกมาเหมือนกัน ทำงานเหมือนกัน การมีกัลยาณมิตร จะทำให้คนบางคนไปได้ไกลกว่า แล้วการที่เราจะหากัลยามิตรให้เจอนั้น ตัวเราเองก็ต้องทำตัวให้เป็นกัลยาณมิตรที่ดีกับคนอื่นด้วยเช่นกัน (ปลูกกัลยาณมิตร) อาทิ เช่น

ต้องเป็นคนนิสัยดี

ต้องรู้จักให้เกียรติผู้อื่นอยู่เสมอ

ต้องเป็นคนที่รู้จักการเรียนรู้อยู่เสมอ

ต้องไม่โทษคนอื่น

เราต้องหากัลยาณมิตรที่ดี แล้วต้องระวังอย่าให้ความเป็นมิตรของเรา กลับมาทำให้คุณค่าของความซื่อสัตย์เราลดลง “อย่าซื่อจนเซ่อ”

โชคดี ไม่ใช่แค่รอฟ้าประทานเพียงอย่างเดียว เราสามารถสร้างมันขึ้นมาได้

——————————–

เจตจำนงค์ในการใช้ชีวิต เพื่อการปลูกโชค

ต่อมาทาง เฮียวิทย์ ได้นำเสนอถึงความเชื่อของการใช้ชีวิต ของตนเอง โดยอ้างอิงจาก หลักเจตจำนงค์ 2 หลักการได้แก่

Determinism – คนเรามีพื้นฐานชีวิตไม่เท่ากัน

Free will – เรารู้ว่าเรามีพื้นฐานชีวิตเท่าไหร่ แล้วเราจะเติมเข้าไปเท่าไหร่

ในส่วนที่1 เราแตะไม่ได้ แต่กลับกันเราแตะในส่วนที่ 2 ได้ โดยที่เราต้องรู้ก่อนว่าพื้นฐานชีวิต เรามีอะไรดีบ้างและอะไรที่ยังไม่ดี แล้วค่อยมาดูว่าเราต้องเติมอะไรเข้าไปบ้าง เรื่องที่ผ่านมาแล้วแก้ไขไม่ได้ แต่อนาคตเราสร้างขึ้นมาได้

เราปลูกในสิ่งที่เราปลูกได้ และเชื่อว่าโชคนั้นเป็น Man made เราปลูกมันได้

—————————————–

คำถามจากผู้เข้าร่วม

สอบถามเรื่องของการมูเตลู ในมุมมองของการกราบไหว้บูชา และการมูเตลูนั้น ทางพี่โจ้ และ เฮียวิทย์มีมุมมองอย่างไร

คำตอบ

– การกราบไหว้ และการมูเตลู มองว่าเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยสร้างความมั่นใจ และความสบายใจให้กับบุคคลคนนั้น

– การไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ คือการ อยู่กับสติ และมีจิตใจที่จดจ่อกับสิ่งที่เรากราบไหว้อยู่นั้นเอง

เทคนิคในการรอโชคมีเทคนิคอะไรที่สามารถนำไปปรับใช้ได้บ้าง ให้คนยังทนรอโชคของตนเองอยู่

– การเตรียมความพร้อม ทำให้เราไม่เสียเวลาไปเปล่าๆ ถ้าไม่เตรียมความพร้อม อย่างไรก็ Zero เตรียมตัวให้พร้อมอยู่ตลอดเวลา

– เราไม่ต้องรู้ทุกอย่าง ขอแค่เราทำแล้วเรา Enjoy กับมัน เมื่อทำบางอย่าง แม้ไม่เกิดผลอะไรขึ้น แต่เชื่อเถอะเราทุกข์ใจน้อยลง ที่ได้ทำในสิ่งที่ชอบ

– ถ้ารู้สึกว่าตัวเองโชคร้าย ขอเพียงแค่อย่างเดียว “เสียอะไรก็ได้ แต่อย่าเสียกำลังใจ”

– และอีกอย่าง เราทำการบริหารจิต เมื่อโอกาสมาเมื่อไหร่ มันจะมาจังหวะถูกเสมอ

ไอเดียการที่เรามีโชคอยู่ เราจะรักษามันไว้อย่างไร

– ต้องรู้ว่าเรายังไม่รู้อะไร “อย่าโชคร้าย ถ้ายังไม่รู้ว่าตัวเองโชคดี”

– ทุกช่วงชีวิตเรามีขึ้นมีลงเสมอ วันไหนที่ลง ถ้ามีเพื่อนฝูง กัลยาณมิตร และ สุขภาพดี ถือว่าคุณมีโชคดี

– และที่ห้ามลืมเลยโดยเด็ดขาด คือ การมีความสุภาพไว้ให้กับทุกคนเสมอ เพราะความสุภาพไม่มีต้นทุน

ถ้าถึงจังหวะซวยที่สุด ทั้ง 2 ท่านจะทำอย่างไร

– ความนิ่ง จะช่วยให้ทุกอย่างผ่านไปได้ดีที่สุด ถ้าเจอความซวยบ่อยๆ การนิ่งเฉย แล้วความซวยนั้นจะหายไปเอง

– เชื่อเสมอว่า ยิ่งซวยเร็ว ยิ่งโชคดี ศึกษากับความซวย

– และที่สำคัญ ความนิ่งเฉย แสดงออกถึงความสุขุม ความไม่ประมาทกับสิ่งที่ตัวเองทำ เพราะ มนุษย์ คือ ผลรวมของสิ่งที่เรากระทำ

– จงใช้ความละเอียดในการใช้ชีวิต

พาให้จิตใจที่หมกหมุ่นกับเรื่องโชคออกมาในทางที่ถูกต้อง

– น้ำเฉี่ยวอย่าเอาเรือไปขวาง บางคนอาจจะไม่ชอบที่มีคนมาขัดขวาง สิ่งที่เราจะทำได้ อาจจะต้องเป็นการติงเป็นคำๆ (วิธีแบบเซน) ในจังหวะที่เหมาะสม

– ทำให้เขาเปิดใจก่อน ค่อยๆไปทีละขั้นตอน

เพราะฉะนั้น การปลูกโชค รับมือกับความซวย ในแนวทางจะเป็นได้ดังนี้

เริ่มจากการทำตนเองให้เป็นคนที > หากัลยาณมิตรที่ดี > เตรียมความพร้อมอยู่เสมอ > สร้างโอกาส และมองหาโอกาสที่เข้ามา > สร้างโชคขึ้นมา > และรักษาโชคที่เกิดขึ้น

Podcast นี้ พี่เคนมาชวนทุกคนทำความรู้จัก และทำความเข้าใจกับวิชาใจสู้ โดย คุณ มานิต อุดมคุณธรรม AKA เจ้าพ่อภูธร

เจ้าของ ผู้สร้าง ผู้บริหาร ผู้ให้กำเนิด ธุรกิจในหลากหลายอุตสาหกรรม ด้วยหนึ่งความเชื่อที่ว่า ‘ธุรกิจต้องตั้งอยู่บนคุณธรรมน้ำมิตร’

ซึ่งทาง คุณ มานิต เอง ได้ให้สัมภาษณ์ถึงความลับของการสร้าง ธุรกิจ และการดิ้นรอดฝ่าฟันวิกฤตที่ถาโถมเข้ามาทั้งในเรื่องของ การตั้งตัว ก่อร่างสร้างธุรกิจ พิษเศรษฐกิจ และปัญหาสุขภาพ ที่ผ่านมาเกือบทั้งชีวิต

เรามาเรียนรู้ 5 วิชาที่ คุณมานิต จะมาสอนให้คนที่จะทำธุรกิจ ได้รู้จัก เข้าใจ และเตรียมรับมือกับสิ่งที่อาจจะเจอ ไปพร้อมกันๆ

วิชาที่ วิชาการขาย – sales man การทำธุรกิจคือการสร้างมิตร

จุดเริ่มต้น ของการเป็น มานิต อุดมคุณธรรม

คุณ มานิต เล่าว่า เป็นตัวเองนั้นเป็นคนจีนที่มาอาศัยอยู่ที่ไทย แต่งงานและใช้ชีวิตอยู่ที่นี้ ตั้งแต่เด็กๆ คุณมานิต อาศัยอยู่กับครอบครัวที่ต้องดิ้นรนตั้งแต่เด็ก เมื่ออายุประมาณ 7 ขวบ ก็ได้เริ่มต้นการเป็นนักขาย โดยเริ่มต้นจากช่วยขายล็อตเตอรี่กับคุณแม่ ฝึกการเป็น Sales man ตั้งแต่เด็ก หลังจากนั้นเมื่อโตขึ้นมาอีกสักหน่อย พี่ชายของคุณ มานิต ได้มีการขยับขยายออกมา ขายเสื้อฮาวาย ตัวเขาเองก็ออกมาช่วยพี่ชายโดยใช้เทคนิคการเป็นนักขาย ช่วงอายุ 14 – 16 ปี

โดยอาศัยจุดเด่นของตนเอง เพื่อขายสินค้าให้ได้ คุณ มานิต ได้บอกว่าเทคนิคที่ดีสำหรับตนเองคือ

ใส่ใจและพยายามสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับพนักงานร้านค้า ที่เข้ามาสั่งสินค้ากับทาง คุณมานิต เมื่อทุกคนรู้จักแล้ว จะส่งผลถึงตัวยอดขาย

มองให้ชัดว่าการทำธุรกิจ ไม่ใช่แค่การขายของ แต่คือการซื้อใจ เราต้องหามิตรแท้ในวงการธุรกิจให้เจอ

———————————————————-

วิชาที่ วิชาดึงดูดลูกค้า – ลูกวัวไม่รู้จักเสือ

หลังจากเติบโตในเส้นทางของการขาย และวงการธุรกิจ ในเวลาต่อมา คุณ มานิต เล่าถึงเรื่อง การสร้างธุรกิจของตนเอง โดยที่ธุรกิจที่เป็นที่รู้จักและมีคู่แข่งมากหน้าหลายตาในสมัยนั้น ตัวเขาเลือกทำธรุกิจที่เกี่ยวข้องกับ ห้างสรรพสินค้า ที่เรารู้จักกันดีในชื่อ โรบินสัน ในวงการธรุกิจที่มีเจ้าใหญ่แต่เดิมอยู่แล้ว การตลาดจึงเป็นสิ่งสำคัญ แม้เราจะถือว่าเป็นตัวใหม่ในธรุกิจนี้ แต่ถ้ามีเทคนิคดี มันจะทำให้ยอดขายเราสามารถแซงหน้าคู่แข่งได้ การตลาด ต้องมองว่าไม่ใช่แค่สวยที่ลู่ทาง แต่ดูลึกถึงโลเคชั่นที่ตั้ง และอีกอย่างจากประสบการณ์การเป็น sales man สอนให้เราอยู่รอด เราต้องทำในสิ่งที่ดีกว่า และทำให้เหนือกว่าคู่แข่งในตลาด

คุณ มานิต ได้บอกว่าเทคนิคที่ดีสำหรับตนเองคือ

สร้างความแปลกใหม่เพื่อให้เป็นที่ดึงดูด เช่น โรบินสันแต่แรก ห้างสรรพสินค้าสมัยก่อน โรบินสันจะออกแบบชั้นล้างให้มีพื้นที่ส่วนกลาง แบบกว้างขวาง เวลาลูกค้าเดินเข้ามา จะรู้สึกปลอดโปร่ง และสามารถมองเห็นร้านค้าทั้งหมดในทุกๆชั้น ได้จากตรงนี้

ให้คู่แข่งเป็นทางผ่าน โดยการแจกของสมนาคุณ เมื่อลูกค้าซื้อของจากเรา ลูกค้าจะได้รับ ของเล็กๆน้อยๆเช่นการแจกกระดาษชำระ การแจกของต้องคิดถึงว่าอะไรที่ลูกค้าได้ใช้ประโยชน์และอะไรที่ลูกค้าใช้เยอะแน่ๆในชีวิตประจำวัน

ต้องถอดภาพลักษณ์ของตัวเองทิ้งออกไป แล้วทำให้เราเข้าไปนั่งในใจของลูกค้าให้ได้

———————————————————–

วิชาที่ วิชาฝ่าวิกฤต พิษค่าเงิน – วิกฤตต้มยำกุ้ง

หลังจากที่ทำธุรกิจได้ไปสักพักใหญ่ ก็มีเรื่องวิกฤตค่าเงินทำให้ต้องขายหุ้นให้กับ Central ทำให้ตัวของ คุณ มานิต ต้องถอยออกมาตั้งหลักชั่วคราว

และทำให้คิดได้ว่า บางปัญหาที่เข้ามานั้นเกิดจากตัวเราที่เลือกแบบนั้นเอง โชคชะตาเรา บางครั้งอาจจะไม่สามารถสู้กับโชคชะตาบ้านเมืองได้ คุณ มานิต จึงได้ฝากข้อความให้กับนักธรุกิจ ทุกคนว่า ถ้าจะทำธุรกิจต้องมีความละเอียดรอบคอบ แม้ทุกอย่างจะดูดี ตอบโจทย์กับธุรกิจ แต่ทุกคนควรหาทางหนีทีไล่เผื่อไว้เสมอ

หลังจากนั้นตั้วเขาก็ได้ไปร่วมทำธุรกิจใหม่สำหรับประเทศไทย คือ Home Pro ทางคุณมานิต ทำหน้าที่เพียงเข้าไป Support ในบางเรื่องโดยมีแนวคิดที่ว่า

เมื่อมีคนที่เก่งกว่าเรา สิ่งที่เราทำได้คือการ สนับสนุนและเปิดโอกาสให้คนเก่ง ได้แสดงศักยภาพ

บางครั้งการเข้าไปยุ่งทุกอย่าง จะเหมือนเราหลงตัวเอง และไม่ได้เคารพความคิดของคนอื่น

ในวงการธุรกิจ การทำงานหนัก และการโฟกัสที่ลูกค้า ทำให้เรามองคนออก ว่าคนแบบไหนมีศักยภาพมากพอที่จะสร้างสิ่งที่เป็นประโยชน์ให้กับลูกค้าได้ เพราะลูกค้าทุกคนอยากได้ความพิเศษ เราต้องทำให้ลูกค้าได้รับในสิ่งที่เขาอยากได้

———————————————————–

วิชาที่ วิชาชีวิต พิชิต stroke

หลังจากผ่านไปได้สักระยะหนึ่ง จากพิษเศรษฐกิจต้มยำกุ้ง ที่ทำให้ค่าเงินบาทเปลี่ยน บวกกับที่มันมาพร้อมกับสุขภาพย่ำแย่ลงของ ตัวเขาเอง ที่เกิดป่วยเป็นโรค stroke (หลอดเลือดสมอง)

คุรหมอวินิจฉัยว่า ถ้าคุณ มานิต อยากกลับมาใช้ชีวิตปกติ แบบทุกอย่างครบถ้วน 100 % เขามีเวลาเพียง 6 เดือนเท่านั้นที่จะทำให้ตัวเองกลับมาเป้นปกติที่สุด จากคำวินิจฉัยนั้นเองทำให้เกิความคิดใหม่ขึ้นมาว่า การที่เราธุรกิจ และหาเงินอย่างเดียวในชีวิต มันไม่คุ้ม

ต้องหันกลับมาดูแลสุขภาพ เพื่อทำให้ร่างกายแและจิตใจกลับมาเป็นปกติที่สุดในเร็ววัน ซึ่งหลังจากสุขภาพดีขึ้นนั้น เจ้าตัวก็ได้เปลี่ยนความคิด มองว่า เราโชคดีที่เราชนะ stroke ได้ และสิ่งที่สำคัญเลยคือ

เราทุกคนจะท้อไม่ได้ ถ้าใจคุณท้อคุณจะแพ้ทันที ห้ามอ่อนแอ เราต้องดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด การหาทางสู้ด้วยตัวเอง ในช่วงเวลาที่ร่างกายและจิตใจอ่อนแอ สมาธิเป็นส่วนสำคัญที่สุด ทำให้เราคิดทุกอย่างได้อย่างดี

———————————————————–

วิชาที่ วิชาเปลี่ยนขบวนท่า สร้าง Swan lake

การเริ่มต้นใหม่ กับความคิดที่ว่า ต้องการจะสร้าง Swan lake คุณ มานิต เล่าว่า จากที่เราเปลี่ยนความคิด ธุรกิจนี้ เราเริ่มต้นด้วยหลักคิดที่ว่า 4อ. ซึ่งได้แก่ อาหาร, อากาศ, ออกกำลังกาย, อารมณ์ ในวงการนี้ แทบจากไม่มีใครเอาหลักคิด หรือแนวคิดนี้มาใช้กับสักเท่าไหร่ แต่หลังจากที่ผ่านช่วงเวลายากลำบากมาได้แล้วนั้น ตัวเองกับมีมุมมองว่า อย่าหาเงิน จนกระทั่งลืมสุขภาพ และอีกอย่างนึงคือการทำธุรกิจ เราต้องการที่จะแตกต่าง 4อ. ที่ว่าไม่ค่อยเห็นเอามาใช้กันนั้นแหละ ที่ตอบโจทย์ความต้องการพื้นฐานของคนที่เราเรียกว่า ลูกค้า ความกล้าโดยที่ต้องเสี่ยงตลอด เราเรียกว่า คนบ้า แต่หาก ความกล้านั้น มีหลักการโดยที่พิสูจน์ได้ว่าเป็นความแปลกใหม่ และเป็นความต้องการของลูกค้า อันนี้เรียกว่าการสร้างธุรกิจ

จากทั้ง 5 วิชาที่ คุณ มานิตได้บอกกับเรา พี่เคน สามารถสรุปออกมาได้ เป็น 3 ข้อที่คนทำ ธุรกิจ นำไปปรับใช้ได้

1. ใจกว้าง : การทำธุรกิจคือการสร้างมิตร

2. ใจสู้ : ไม่เผื่อทางถอย ไม่เคยคิดถึงคำว่าแพ้

3. ใจใหญ่ : เป็นผู้ประกอบการต้องการเสี่ยง